Դատելով ամեն ինչից՝ Երևանի ավագանու և քաղաքապետի գալիք ընտրություններում իրական «մրցակցությունը» կծավալվի երրորդ տեղի համար: Առաջին երկու տեղերը նախատեսված են համապատասխանաբար ՀՀԿ-ի և ԲՀԿ-ի համար, չորրորդը, հավանաբար, ՕԵԿ-ին բաժին կհասնի (դա այն դեպքում, եթե ֆորս-մաժոր չլինի), իսկ այ երրորդ տեղում հաստատվելու համար իրար հետ «կմրցեն» «Բարև, Երևանը»,Դաշնակցությունն ու ՀԱԿ-ը: Մեր ընտրական ավանդույթները թելադրում են, որ գործող իշխանությունը պետք է որոշի, թե ընդդիմադիրներից ում պիտի նախապատվությունը տա՝ ձայների «հաշվարկն» ամփոփելիս: Հավանաբար իշխանությունը կնախընտրի այդ պատվավոր երրորդ տեղում տեսնել այն ուժին, որը գաղափարախոսական և կազմակերպչական առումով ամենաթույլն է, և որին արտերկրից աջակցելու հավանականությունն ամենանվազն է: Այդ չափանիշին առավել համապատասխանող քաղաքական ուժը, թերևս, «Բարև, Երևանն» է: Մյուս կողմից, հաշվի առնելով այն, որ իշխանությունը պետք է հնարավորինս արագ ավարտի իշխանական բուրգի ձևավորումը, ինչը ենթադրում է, որ բուրգի գագաթը պետք է կազմի իշխանություն-ընդդիմություն ընդհանուր ֆինանսատնտեսական շահերով փոխկապակցված քաղաքական ուժերի դաշինքը, ապա առավել նպատակահարմար կլինի երրորդ տեղը տալ Դաշնակցությանը: